On board the Interislander
Door: rozi
Blijf op de hoogte en volg Dagmar
18 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Punakaiki
Nu een half uur op weg via de Cook Strait naar het North Island en het South Island gisteren met een feestelijk etentje vaarwel gezegd.
Een paar mooie dagen in Punakaiki gehad, de Pancake Rocks zien er in het zonnetje toch wat mooier uit. Leuke wandeling langs de Pororari river, die door een indrukwekkende gorge stroomt, gemaakt. De Truman track gelopen, een zeer populair pad, omdat deze door een stukje regenwoud loopt, vervolgens in een stuk met Flax begroeiing uitmond en je dan ineens met je neus op het strand drukt. 's Middags een heerlijke rit te paard gemaakt door het Paparoa Nationale Park met een stop halverwege voor een kopje thee, gezet met water uit de rivier, en natuurlijk met wat lekkers erbij. De afsluiter was een vliegende galop over het strand.
's Avonds genoten van een prachtige ondergaande zon boven de pancake rocks.
De volgende dag was een lange reisdag om van de west- naar de oostkust te komen, via de Lewis pas. Veel geslinger. Op tijd vetrokkken dus ook al om 16.00 uur in Kaikoura, waar ons B&B boven op een heuvel ligt met uitzicht op de zee (Pacific Ocean).
Gisterochtend stond het zwemmen met dusky dolphins op het programma. Eerst helemaal in een wetsuit gehezen en vervolgens per bus naar de haven. We hebben een moderate sea, dus dat wil zeggen dat er behoorlijk veel golfslag is. We zien al snel verschillende groepen van de kleine, zeer speelse dolfijnen. Deze soort maakt achterwaartse salto's in de lucht. We gaan drie keer van boord om met de dolfijnen te zwemmen en je wordt echt omringd door hele groepen. Als je oogcontact maakt zijn ze nog nieuwsgieriger en als je rondjes in het water maakt cirkelen ze om je heen. Een bijzondere ervaring.
Helaas krijg ik het voor elkaar om mijn schouder uit de kom te zwemmen met een armslag naar voren, dus de volgende stop was het ziekenhuis, waar ze de boel weer netjes op zijn plek gekregen hebben. Beetje morfine en lachgas erbij... De verpleegsters waren zeer verbaasd over hoe stoicijns ik was :) Ze waren eerst ook behoorlijk in de war, omdat ik geen bloeddruk leek te hebben, of zoals een van hen zei: "your blood pressure is in your boots!"
Twee dozen pillen meegekregen en de arm in een mitella. Leuk is anders, maar het gaat. Komende drie dagen zitten we in Wellington, dus even kalm aan doen.
Een paar mooie dagen in Punakaiki gehad, de Pancake Rocks zien er in het zonnetje toch wat mooier uit. Leuke wandeling langs de Pororari river, die door een indrukwekkende gorge stroomt, gemaakt. De Truman track gelopen, een zeer populair pad, omdat deze door een stukje regenwoud loopt, vervolgens in een stuk met Flax begroeiing uitmond en je dan ineens met je neus op het strand drukt. 's Middags een heerlijke rit te paard gemaakt door het Paparoa Nationale Park met een stop halverwege voor een kopje thee, gezet met water uit de rivier, en natuurlijk met wat lekkers erbij. De afsluiter was een vliegende galop over het strand.
's Avonds genoten van een prachtige ondergaande zon boven de pancake rocks.
De volgende dag was een lange reisdag om van de west- naar de oostkust te komen, via de Lewis pas. Veel geslinger. Op tijd vetrokkken dus ook al om 16.00 uur in Kaikoura, waar ons B&B boven op een heuvel ligt met uitzicht op de zee (Pacific Ocean).
Gisterochtend stond het zwemmen met dusky dolphins op het programma. Eerst helemaal in een wetsuit gehezen en vervolgens per bus naar de haven. We hebben een moderate sea, dus dat wil zeggen dat er behoorlijk veel golfslag is. We zien al snel verschillende groepen van de kleine, zeer speelse dolfijnen. Deze soort maakt achterwaartse salto's in de lucht. We gaan drie keer van boord om met de dolfijnen te zwemmen en je wordt echt omringd door hele groepen. Als je oogcontact maakt zijn ze nog nieuwsgieriger en als je rondjes in het water maakt cirkelen ze om je heen. Een bijzondere ervaring.
Helaas krijg ik het voor elkaar om mijn schouder uit de kom te zwemmen met een armslag naar voren, dus de volgende stop was het ziekenhuis, waar ze de boel weer netjes op zijn plek gekregen hebben. Beetje morfine en lachgas erbij... De verpleegsters waren zeer verbaasd over hoe stoicijns ik was :) Ze waren eerst ook behoorlijk in de war, omdat ik geen bloeddruk leek te hebben, of zoals een van hen zei: "your blood pressure is in your boots!"
Twee dozen pillen meegekregen en de arm in een mitella. Leuk is anders, maar het gaat. Komende drie dagen zitten we in Wellington, dus even kalm aan doen.
-
18 Februari 2014 - 16:56
Anne Gevers:
Nou-dan maar even pas op de plaats na alle inspanningen en belevenissen van de afgelopen tijd. Gelukkig zitten jullie nu in Wellington--genoeg te beleven zonder veel inspanning hopelijk.
Beterschap en groetjes voor Baary -
18 Februari 2014 - 19:56
Hanneke Rozier:
Daar laat je me weer behoorlijk schrikken.
Je schouder zal altijd een zwakke plek blijven. Wordt het leven een beetje avontuurlijk krijg je dit.
Moet je nog gepamperd worden door Barry.
Je zult je wilde haren jaren toch een beetje moeten temperen
Carla heeft net te horen gekregen dat de hele boel in haar bovenarm ook een grote soepzooi is en dat
de bot vorming ook niet echt tot stand is gekomen. Een domper na het nieuwe leven.
-
18 Februari 2014 - 20:42
Han Rozier:
Zo af en toe rust nemen kan zeker geen kwaad. Je bent jong en je wilt genieten en zo hoort het ook. Tussendoor aan jezelf denken en vooral jezelf blijven! Zoals het er nu naar uitziet zal Carla op termijn weer geopereerd moeten worden. Een aantal zaken opnieuw vastgezet te worden. Een extra steun is natuurlijk de geboorte op 15/02/2014 van Mason Storm Rozier. Hoop doet leven en dat hebben André en Carla beslist nodig.
Hartelijke groeten en blijf vooral genieten, Han. -
19 Februari 2014 - 16:43
Caroline:
Leuk dat je toch nog een ritje op het paarrd kon maken, maar de rest is minder leuk.Hoeheb je het in hemelsnaam voor elkaargekregen? Misschien een kwestie van vermoeidheid?Maar laat de moed niet zakken, de vakantie is nog niet afgelopen!Dus blijf ervan profiteren,maar wel rustig aan!
Het allerbeste en groetjes van Caroline -
13 April 2016 - 10:51
Jan Reintjes:
Ok. -
13 April 2016 - 10:52
Hans Van Der Stam:
Leuk verhaal, iets te lang. Doen we niks mee.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
